odindywidualizować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odindywidualizowywać)

(1.1) pozbawić cech indywidualnych[1]

czasownik zwrotny dokonany odindywidualizować się (ndk. odindywidualizowywać się)

(2.1) pozbawić się lub zostać pozbawionym cech indywidualnych
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) My, indywidualiści, odindywidualizowaliśmy się z rozentuzjazmowanego tłumu, który oklaskiwał przeintelektualizowane i przeliteraturalizowane dzieło.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odgraniczyć, odróżnić, przeciwstawić
(2.1) odgraniczyć się, odróżnić się, przeciwstawić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indywidualizm m, indywidualista m, indywidualistka ż, indywiduum n, indywidualizacja ż, indywidualizowanie n, odindywidualizowanie n
czas. indywidualizować ndk., odindywidualizowywać ndk.
przym. indywidualny, indywidualistyczny
przysł. indywidualnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. od- + indywidualizować
uwagi:
czasowniki wyindywidualizować i wyidywidualizowawszy się, znane z łamańców językowych są formami niepoprawnymi
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odindywidualizować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.