obsceniczność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔpsʦ̑ɛ̃ˈɲiʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [opscẽńičność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co obsceniczne, bezwstydne, wulgarne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obsceniczność
dopełniacz	obsceniczności
celownik	obsceniczności
biernik	obsceniczność
narzędnik	obscenicznością
miejscownik	obsceniczności
wołacz	obsceniczności

przykłady:

(1.1) …wszystko to inscenizowane jest dokładnie w ten sam sposób, jak seks w pornografii, to znaczy bez przekonania, z tą samą wymęczoną obscenicznością^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezwstydność, grubiańskość, niecenzuralność, nieprzyzwoitość, niestosowność, niewybredność, ordynarność, pikantność, plugawość, pospolitość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. obsceniczny

przysł. obscenicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) obscenity
• arabski: (1.1) بذاءة ż, قذارة ż, فاحشة ż, سفالة ż, فحش m, رفث m
• duński: (1.1) obskønitet w
• francuski: (1.1) obscénité ż
• niemiecki: (1.1) Obszönität ż
• norweski (bokmål): (1.1) obskønitet m
• norweski (nynorsk): (1.1) obskønitet m
• szwedzki: (1.1) obscenitet w
• włoski: (1.1) oscenità ż

źródła: