obostrzenie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przepis, zarządzenie czyniące surowszymi dotychczasowe prawa, zakazy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W październiku roku ubiegłego Rada Bezpieczeństwa postanowiła sankcje zaostrzyć. Obostrzenia weszły w życie w listopadzie[1].
(1.1) Należąca do Unii Europejskiej Dania wprowadziła ostatnio obostrzenia dotyczące obrotu terenami rekreacyjnymi, bojąc się zwiększonego ich wykupu ze strony Niemców[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szereg obostrzeń • kolejne / nadzwyczajne obostrzenia • nałożyć / wprowadzić / zdjąć obostrzenia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) restrykcja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obostrzać ndk., obostrzyć dk.
przysł. ostro
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. obostrzyć + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dawid Warszawski, Jugosłowiańskie rozmowy pokojowe w Genewie, „Gazeta Wyborcza”, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Krystyna Naszkowska, Nie rzucim ziemi?, „Gazeta Wyborcza”, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.