oblubieńczy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) książk. dotyczący oblubieńca lub oblubienicy, związany z oblubieńcem lub oblubienicą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik oblubieńczy oblubieńcza oblubieńcze oblubieńczy oblubieńcze dopełniacz oblubieńczego oblubieńczej oblubieńczego oblubieńczych celownik oblubieńczemu oblubieńczej oblubieńczemu oblubieńczym biernik oblubieńczego oblubieńczy oblubieńczą oblubieńcze oblubieńczych oblubieńcze narzędnik oblubieńczym oblubieńczą oblubieńczym oblubieńczymi miejscownik oblubieńczym oblubieńczej oblubieńczym oblubieńczych wołacz oblubieńczy oblubieńcza oblubieńcze oblubieńczy oblubieńcze nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oblubienica ż, oblubieniec mos, oblubieńcy lm mos, oblubieńczość ż
- przysł. oblubieńczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. oblubieniec
- uwagi:
- (1.1) używane w kontekście religijnym: oblubieńcza miłość Chrystusa
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.