oblubieńcy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) książk. oblubieniec i oblubienica
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) M. i W. lm od: oblubieniec
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik oblubieńcy dopełniacz oblubieńców celownik oblubieńcom biernik oblubieńców narzędnik oblubieńcami miejscownik oblubieńcach wołacz oblubieńcy - przykłady:
- (1.1) Stary sługa życzył oblubieńcom szczęśliwego pożycia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oblubienica ż, oblubieniec mos, oblubieńczość ż
- przym. oblubieńczy
- przysł. oblubieńczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. oblubieniec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.