numerus clausus (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) praw. zamknięta lista elementów, która wskazuje wszystkie dopuszczalne i poza którą nie można wychodzić; zob. też numerus clausus w Wikipedii

(1.2) maksymalna liczba bądź procentowy udział osób pewnej kategorii, które mogą być przyjęte na studia, do pracy, stowarzyszeń itp.; zob. też numerus clausus (szkolnictwo wyższe) w Wikipedii^[1]

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

(1.2) W czasie ONR-owskiego szaleństwa młodzieży akademickiej, wprowadzenia numerus clausus dla Żydów i wymuszania na nich, by stali w czasie wykładów, doktor wysłał swego syna na Akademię Medyczną w Pradze^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) dyskryminacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

(1.1) zobacz też: numerus nullus • getto ławkowe

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) numerus clausus
• nowogrecki: (1.2) περιορισμένες θέσεις ż lm

źródła: