nomadyzm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. koczownictwo
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nomada m
przym. nomadyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) nomadism
  • baskijski: (1.1) nomadismo
  • estoński: (1.1) nomadism, rändeluviis
  • francuski: (1.1) nomadisme m
  • hiszpański: (1.1) nomadismo m
  • japoński: (1.1) 遊牧(ゆうぼく) (yuuboku)
  • kataloński: (1.1) nomadisme m
  • nowogrecki: (1.1) νομαδισμός m
  • słoweński: (1.1) nomadizem m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nomadyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.