niezłomność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɲɛˈzwɔ̃mnɔɕʨ̑], AS: [ńezu̯õmność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, kto jest niezłomny, silny psychicznie, nie poddający się w obliczu trudu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik niezłomność dopełniacz niezłomności celownik niezłomności biernik niezłomność narzędnik niezłomnością miejscownik niezłomności wołacz niezłomności - przykłady:
- (1.1) Jeśli ktoś organizowałby kiedyś konkurs na miejsce na świecie, które pokazuje niezłomność człowieka, to moim zdaniem mógłby do tej kategorii nominować Bejrut. Rozdzierany wojnami, zamachami i zamieszkami, zawsze się odradza, nie tracąc nic ze swej żywotności, tej nieustannej energii, która każe mu przetrzymywać wszystko[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nieugiętość, niewzruszoność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. niezłomny
- przysł. niezłomnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) нязломнасць ż
- bułgarski: (1.1) несломимост ż
- francuski: (1.1) fermeté ż
- tuvalu: (1.1) loto mau
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.