nautyka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. żegl. nauka o żeglowaniu; zob. też nautyka w Wikipedii
(1.2) żegl. cechy jednostki pływającej decydujące o jej żeglowności[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nautyczny
przyr. -nauta
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. nautażeglarz
uwagi:
zwykle w lp
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) nautics
  • włoski: (1.1) nautica ż
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nautyka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.