náboj (język czeski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) nabój
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

náboj (język słowacki)

náboj (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nabój[1]
(1.2) ładunek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ostrý / slepý náboj
(1.2) kladný / záporný náboj
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nábojnica ż
przym. nábojový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 454.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.