myk (język polski)

wymowa:
IPA: [mɨk], AS: [myk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. szybki ruch, szybka ucieczka
(1.2) pot. przemyślny sposób, działanie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) reg. pozn. knyf
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

myk (język albański)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pleśń[1]
odmiana:
(1.1) lp myk, myku; lm myqe, myqet
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Arqile Teta, Fjalor shqip-polonisht. Słownik albańsko-polski, Geer, Tirana 2018, ISBN 9789928074812, s. 437.

myk (język wilamowski)

myk (1.1)
myk (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
myḱḱ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. ent. Culex pipiens[1], komar[2], komar brzęczący, komar pospolity
(1.2) pot. mot. polski motorower markiKomar
odmiana:
(1.1-2) lp myk; lm mykja
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zdrobn. rzecz. mykla n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owady
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Culex pipiens” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.