mutuatario (język włoski)

wymowa:
IPA: /mu.tua.'ta.rjo/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. biorący pożyczkę

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) praw. pożyczkobiorca
odmiana:
(1.1) lp mutuatario m, mutuataria ż; lm mutuatari m, mutuatarie ż
(2.1) lp mutuatario; lm mutuatari
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mutuante m ż, mutuo m
czas. mutuare
przym. mutuante
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. mutuo
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.