murza (język polski)
murza (1.1)
- wymowa:
- ‹mur-za›, IPA: [ˈmurza], AS: [murza], zjawiska fonetyczne: nie dwuz.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wódz, książę tatarski; perski i turecki tytuł honorowy, np. uczonych (umieszczany przed nazwiskiem) lub książęcy (wtedy po nazwisku)[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik murza murzowie dopełniacz murzy murzów celownik murzie murzom biernik murzę murzów narzędnik murzą murzami miejscownik murzie murzach wołacz murzo murzowie - przykłady:
- (1.1) Został więc murzą znacznym i przeszło dwa tysiące wojowników, nieporównanie dzielniejszych od zwykłych Tatarów, słuchało jego skinienia[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mirza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pers. میرزا mirzā → dosł. syn księcia < pers. میر mir (wariant pers. امیر amir) → pan, wódz + pers. زا zā (od pers. زادن zādan → urodzić się) → urodzony, syn[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mirza
- źródła:
- 1 2 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑
Hasło „murza” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdział 46
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.