multiplikacja (język polski)
.jpg.webp)
multiplikacja (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌmultʲiplʲiˈkaʦ̑ʲja], AS: [multʹiplʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nazwa czynności lub faktu zwielokrotnienia ilości czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik multiplikacja multiplikacje dopełniacz multiplikacji multiplikacji / przest. multiplikacyj[1] celownik multiplikacji multiplikacjom biernik multiplikację multiplikacje narzędnik multiplikacją multiplikacjami miejscownik multiplikacji multiplikacjach wołacz multiplikacjo multiplikacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mnożenie, pomnażanie, multiplikowanie, zwielokrotnianie; przest. multyplikacja
- antonimy:
- (1.1) demultiplikacja
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. multiplo n, multiplikator m, multyplikator m, multiplikowanie n, multyplikowanie n, zmultiplikowanie n, zmultyplikowanie n, multiplikatywność ż, demultiplikacja ż
- czas. multiplikować ndk., multyplikować ndk., zmultiplikować dk., zmultyplikować dk.
- przym. muliplikacyjny, multiplikatywny, multiplikacyjny
- przysł. multiplikatywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) multiplication
- białoruski: (1.1) мультыплікацыя ż
- francuski: (1.1) multiplication ż
- hiszpański: (1.1) multiplicación ż
- portugalski: (1.1) multiplicação ż
- rosyjski: (1.1) мультипликация ż
- ukraiński: (1.1) мультиплікація ż
- włoski: (1.1) moltiplicazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „multiplikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.