mizantropka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta stroniąca od ludzi, czująca do nich niechęć lub nawet wrogość
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na ostatnim piętrze mieszka taka stara mizantropka, nikt jej nie odwiedza, w ogóle rzadko widujemy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mizantropia ż, mizantropijność ż
forma męska mizantrop mos
przym. mizantropijny, mizantropiczny
przysł. mizantropijnie, mizantropicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mizantrop + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: mizantrop
źródła:

mizantropka (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mizantropka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mizantropia ż
forma męska mizantrop m
przym. mizantropický
przysł. mizantropicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.