miraż (język polski)

miraż (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmʲiraʃ], AS: [mʹiraš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. zob. fatamorgana; zob. też miraż w Wikipedii

(1.2) książk. przen. coś nieziszczalnego, złudnego; pozory czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	miraż	miraże
dopełniacz	mirażu	miraży/mirażów[1]
celownik	mirażowi	mirażom
biernik	miraż	miraże
narzędnik	mirażem	mirażami
miejscownik	mirażu	mirażach
wołacz	mirażu	miraże

przykłady:

(1.2) Choć Kanada się słodko uśmiecha, • Australia mirażem kusi, • nie możemy wszyscy wyjechać, • ktoś w tym kraju pozostać musi. (M. Wolski: Emigrantom)

składnia:

kolokacje:

(1.1) miraż dolny/górny, miraże optyczne/pustynne

synonimy:

(1.1) fatamorgana

(1.2) mrzonka, chimera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mirażowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) هال, سراب
• francuski: (1.1) mirage m
• islandzki: (1.1) hilling ż
• perski: (1.1) سراب
• szwedzki: (1.1) hägring w, fata morgana n; (1.2) hägring w, fata morgana n, bländverk n, synvilla w, illusion w
• turecki: (1.1) serap, ılgım
• ukraiński: (1.1) міраж m

źródła: