minimalizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌmʲĩɲĩˈmalʲism̥], AS: [mʹĩńĩmalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ograniczenie do minimum wymagań, potrzeb, dążeń etc.[1]
(1.2) filoz. kierunek zacieśniający granice poznania do tego, co jest dostępne zmysłom i doświadczeniu[1]
(1.3) szt. zob. minimal art[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minimalność ż, minimalista mos, minimalistka ż, minimalizowanie n, zminimalizowanie n, minimalizacja ż, mini ż, minimum n, minimalistyczność ż
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalistyczny, mini, minimalny
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
związki frazeologiczne:
miękki minimalizm
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: minimal art
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „minimalizm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

minimalizm (język azerski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minimalizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.