marzanna (język polski)
marzanna (1.1)
- wymowa:
- IPA: [maˈʒãnːa], AS: [mažã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. zwykle słomiana kukła, jako symbol zimy topiona lub palona dla przywołania wiosny; zob. też marzanna w Wikipedii
- (1.2) bot. Rubia tinctorum[1] roślina z rodziny marzanowatych uprawiana dla czerwonego barwnika zawartego w jej kłączu.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik marzanna marzanny dopełniacz marzanny marzann celownik marzannie marzannom biernik marzannę marzanny narzędnik marzanną marzannami miejscownik marzannie marzannach wołacz marzanno marzanny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) marzanna farbiarska
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) roślina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Marzanna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) inne spotykane formy to: marza, marzanka, marzena, marzana[2]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Rubia tinctorum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Wiosna w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 277.
marzanna (język kaszubski)
marzanna (1.1)
marzana (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.