martyr (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈmartɨr], AS: [martyr]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) śr.pol. męczennik[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: męczennik
- źródła:
martyr (język angielski)
- wymowa:
- enPR: märʹ-tər, IPA: /ˈmɑrtər/, SAMPA: /"mArt@r/
- austral. IPA: [ˈmaː.tə(ɹ)] lub [ˈmaː.ɾə(ɹ)]
- bryt. IPA: [ˈmɑː.tə(ɹ)]
- amer. IPA: [ˈmɑɹ.tɚ] lub [ˈmɑɹ.ɾɚ]
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) męczennik, męczennica
czasownik przechodni
- (2.1) umęczyć (zabić kogoś i uczynić z niego/niej męczennika/męczennicę)
- odmiana:
- (1.1) lp martyr; lm martyrs
- (2.1) martyr, martyred, martyred, martyrs, martyring
- przykłady:
- (1.1) Many catholic Saints were martyrs. → Wielu katolickich świętych było męczennikami.
- (2.1) St. Peter was martyred. → Św. Piotr został umęczony.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. martyrdom
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. martir < st.ang. martyr < łac.kośc. martyr < gr. μάρτυρ (mártur) < gr. μάρτυς (mártus)
- uwagi:
- źródła:
martyr (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
martyr (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- (1.1) łac.kośc. męczennik/męczennica[1]
- odmiana:
- (1.1) martyr, martyris (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik martyr martyrēs dopełniacz martyris martyrum celownik martyrī martyribus biernik martyrem martyrēs ablatyw martyre martyribus wołacz martyr martyrēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. martyrium n
- czas. martyrizō
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. μάρτυρ (mártur) < gr. μάρτυς (mártus)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „martyr” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
martyr (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. męczennik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
martyr (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. męczennik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
martyr (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.