manx (język polski)
- wymowa:
- ‹manks›, IPA: [mãŋks], AS: [mãŋks], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. język celtycki używany na Wyspie Man; zob. też język manx w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik manx manx dopełniacz manx manx celownik manx manx biernik manx manx narzędnik manx manx miejscownik manx manx wołacz manx manx - przykłady:
- (1.1) Obecnie język manx można uznać za język wymarły lub przynajmniej bliski wymarciu, podejmuje się jednak próby jego odrodzenia. (z Wikipedii)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) manxera
- hiszpański: (1.1) manés m
- koreański: (1.1) 맨어
- słowacki: (1.1) mančina ż
- szwedzki: (1.1) manx
- źródła:
- ↑ Hasło „manx” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 20, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 234.
manx (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.