mantuański (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Mantuą, dotyczący Mantui[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mantuański mantuańska mantuańskie mantuańscy mantuańskie dopełniacz mantuańskiego mantuańskiej mantuańskiego mantuańskich celownik mantuańskiemu mantuańskiej mantuańskiemu mantuańskim biernik mantuańskiego mantuański mantuańską mantuańskie mantuańskich mantuańskie narzędnik mantuańskim mantuańską mantuańskim mantuańskimi miejscownik mantuańskim mantuańskiej mantuańskim mantuańskich wołacz mantuański mantuańska mantuańskie mantuańscy mantuańskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Z innych koni ras zachodnich znano w Polsce konie mantuańskie, neapolitańskie i inne rasy pochodzące z Włoch[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mantua ż, mantuańczyk mos, mantuanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mantuan
- czeski: (1.1) mantovský, mantujský
- francuski: (1.1) mantouan
- hiszpański: (1.1) mantuano
- niemiecki: (1.1) Mantuaner, mantuanisch
- rosyjski: (1.1) мантуанский
- słowacki: (1.1) mantovský
- słoweński: (1.1) mantovski
- włoski: (1.1) mantovano
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.