maniaco (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mɑ̃.ˈnja.ko]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) psych. maniakalny, maniacki, wariacki

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) psych. maniak, psychol

odmiana:

(1.1) lp maniaco m, maniaca ż; lm maniacos m, maniacas ż

(2.1) lp maniaco; lm maniacos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) maniaco-depresivo → maniakalno-depresyjny

synonimy:

(1.1) war. maníaco, maniático, obseso, chiflado, loco

(2.1) war. maníaco, maniático

antonimy:

(1.1) cuerdo, sensato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maníaco m, manía ż, maniaca ż, maniático m

przym. maníaco, maniático

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. manía + -iaco

uwagi:

źródła:

maniaco (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) maniak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maniaco (język włoski)

wymowa:

IPA: /ma.'ni.a.ko/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. maniakalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) med. maniak

(2.2) przen. maniak, zapaleniec

odmiana:

(1.1) lp maniaco m, maniaca ż; lm maniaci m, maniache ż

(2.1-2) lp maniaco; lm maniaci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) esaltato, fanatico, fissato, patito

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mania ż, maniaca ż

przym. maniacale

tem. słow. -mane, -mania

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. maniacus < p.łac. mania

uwagi:

źródła: