mandolin (język angielski)
mandolin (1.1)
rzeczownik
- (1.1) muz. mandolina
- odmiana:
- (1.1) lp mandolin; lm mandolins
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mandolin (język szwedzki)
mandolin (1.1)
- wymowa:
- [mandol'i:n]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) muz. mandolina[1]
- odmiana:
- (1.1) en mandolin, mandolinen, mandoliner, mandolinerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mandolinliknande • mandolinspelare
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 213.
mandolin (język węgierski)
mandolin (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) muz. mandolina
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.