mandola (język polski)
mandola (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mãnˈdɔla], AS: [mãndola], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. dawny, szarpany instrument strunowy; zob. też mandola w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mandolina ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. mandola[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „mandola” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
mandola (język angielski)
mandola (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) muz. mandola
- odmiana:
- (1.1) lp mandola; lm mandolas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Instrumenty muzyczne
- źródła:
mandola (język włoski)
mandola (1.1)
- wymowa:
- IPA: /man.'dɔ.la/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. mandola
- odmiana:
- (1.1) lp mandola; lm mandole
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mandolino m, mandolinata ż, mandolinista m ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. pandura < gr. πανδοῦρα
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Instrumenty muzyczne
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.