malico (esperanto)

morfologia:

malic•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) złośliwość (cecha charakteru)

(1.2) złośliwość (dokuczliwe słowa lub postępki)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	malico	malicoj
akuzativo	malicon	malicojn

przykłady:

(1.1) Kaj tion li faris ne el malico, pri tio mi estis konvinkita, sed el principo^[1]. → A zrobił to nie ze złośliwości, o tym jestem przekonana, lecz z zasady.

(1.1) En lia akcento estis tiom da malico, ke la majoro ne respondis kaj sendecide restis stari^[2]. → W jego akcencie tyle było złośliwości, że major nie odpowiedział i bezradnie pozostał stać.

(1.2) Pri kio ni ne parolis, kara Strom? La politiko, literaturo, familiaj okazoj, societaj malicoj, konsideroj pri la vetero, kaj pri la jarcento; mallonge ĉiuj temoj estas elĉerpitaj^[3]. → O czym nie rozmawialiśmy, drogi Strom? Polityka, literatura, wydarzenia rodzinne, towarzyskie złośliwości, rozważania o pogodzie i o stuleciu; krótko mówiąc wszystkie tematy są wyczerpane.

składnia:

kolokacje:

(1.1) denaska malico → wrodzona złośliwość

(1.2) malgranda malico → mała złośliwość

synonimy:

(1.2) malicaĵo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. malicaĵo, maliculo

przym. malica

przysł. malice

związki frazeologiczne:

(1.1) pot. simia malico → małpia złośliwość • żart. malico de mortaj aferoj → złośliwość rzeczy martwych • przen. malico de sorto → złośliwość losu

etymologia:

uwagi:

źródła: