maharadża (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. niezależny władca w Indiach i na Archipelagu Malajskim
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik maharadża maharadżowie dopełniacz maharadży maharadżów celownik maharadży maharadżom biernik maharadżę maharadżów narzędnik maharadżą maharadżami miejscownik maharadży maharadżach wołacz maharadżo maharadżowie depr. M. i W. lm: (te) maharadże[1] - przykłady:
- (1.1) Anglik oznajmił urzędnikowi, że sam pomówi z maharadżą i wyszedł razem z chłopcem[2].
- składnia:
- (1.1) maharadża + D.
- kolokacje:
- (1.1) maharadża Jawy / Kaszmiru • dwór maharadży
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) władca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. maharani ż
- przym. maharadżowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- sanskr. महाराज (mahārāja) → wielki król
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) maharaja, maharajah
- białoruski: (1.1) магараджа m (magaradža)
- bułgarski: (1.1) махараджа m
- czeski: (1.1) mahárádža m
- francuski: (1.1) maharaja m
- interlingua: (1.1) maharaja
- niemiecki: (1.1) Maharadscha m
- słowacki: (1.1) maharadža m
- szwedzki: (1.1) maharaja w, maharadja w
- ukraiński: (1.1) магараджа m (magaradža)
- węgierski: (1.1) maharadzsa
- włoski: (1.1) maragià m, maràgia m
- źródła:
- ↑
Hasło „maharadża” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Ferdynand Ossendowski, Słoń Birara (wyd. 1932)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.