mątwa (język polski)

mątwa (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈmɔ̃ntfa], AS: [mõntfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Sepia[1], głowonóg o owalnym, spłaszczonym kształcie; zob. też mątwy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mącenie n, zmącenie n, rozmącenie n, rozmącanie n, mętnienie n, Mątewka ż
zdrobn. mątewka ż
czas. mącić ndk., zmącić dk., rozmącać ndk., rozmącić dk.
przym. mętny
przysł. mętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mącić (w chwili zagrożenia wytryskuje z gruczołu ciemną wydzielinę, tworząc zasłonę ułatwiającą jej ucieczkę)[3]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta; nie mylić z: mątew
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Sepia” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mątwa” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Mirosław Bańko, Maria Krajewska, Słownik wyrazów kłopotliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-01-11472-X, s. 182.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.