lunatyzm (język polski)

wymowa:
IPA: [lũˈnatɨsm̥], AS: [lũnatysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. choroba powodująca nieświadome wykonywanie różnych czynności (np. chodzenie) w głębokim śnie; zob. też lunatyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) somnambulizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Luna ż, luna ż, lunatyk m, lunatyczka ż
przym. lunatyczny
czas. lunatykować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „lunatyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.