lunatyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [lũˈnatɨk], AS: [lũnatyk], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. osoba cierpiąca na lunatyzm
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lunatyk lunatycy dopełniacz lunatyka lunatyków celownik lunatykowi lunatykom biernik lunatyka lunatyków narzędnik lunatykiem lunatykami miejscownik lunatyku lunatykach wołacz lunatyku lunatycy - przykłady:
- (1.1) Karol jest lunatykiem, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) somnambulik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lunatyzm m, lunatykowanie n
- forma żeńska lunatyczka ż
- przym. lunatyczny
- czas. lunatykować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. lunatikus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sleepwalker, somnambulist
- czeski: (1.1) lunatik m, náměsíčník m, somnambul m
- duński: (1.1) søvngænger w
- esperanto: (1.1) lunatiko
- francuski: (1.1) somnambule
- hiszpański: (1.1) sonámbulo m
- niemiecki: (1.1) Schlafwandler m
- słowacki: (1.1) lunatik m, námesačník m, somnambul m
- szwedzki: (1.1) sömngångare w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.