lubo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlubɔ], AS: [lubo]

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) przest. miło, przyjemnie

spójnik

(2.1) przest. choć, chociaż; acz, aczkolwiek

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) przest. W. lp od luba

odmiana:

przykłady:

(1.1) Poczuł się lubo, gdy pierwszy łyk okowity rozszedł się po ciele.

(2.1) Droga ciągle, lubo nieznacznie, szła w górę.

(2.1) Na niej siedział niemłody mężczyzna, […] z postacią krzepką i dobrze zbudowaną, lubo nieco pochyloną przez wiek, a może i przeniesione trudy życia^[1].

(3.1) Moja lubo, moja mamo, kogóż my na chorążego wybierzemy?^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) luboć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: