lituanizm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌlʲituˈwãɲism̥], AS: [lʹituu̯ãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka litewskiego[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lituanizm lituanizmy dopełniacz lituanizmu lituanizmów celownik lituanizmowi lituanizmom biernik lituanizm lituanizmy narzędnik lituanizmem lituanizmami miejscownik lituanizmie[2] lituanizmach wołacz lituanizmie[2] lituanizmy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zapożyczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lituanistyka ż, lituanista mos, lituanistka ż, lituanizacja ż, lituanizowanie ż
- przym. lituanizacyjny
- czas. lituanizować ndk., lituanizować się ndk., zlituanizować dk., zlituanizować się dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Lithuania → Litwa[3][4]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- litewski: (1.1) lietuvybė ż
- źródła:
- ↑
Hasło „lituanizm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „lituanizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑
Hasło „lituanizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.