laudacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. mowa pochwalna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik laudacja laudacje dopełniacz laudacji laudacji / przest. laudacyj celownik laudacji laudacjom biernik laudację laudacje narzędnik laudacją laudacjami miejscownik laudacji laudacjach wołacz laudacjo laudacje - przykłady:
- (1.1) Gratulacje odebrałem, stosowną laudację usłyszałem, a uścisk dłoni burmistrza wyrażał jak najcieplejsze uczucia[1].
- (1.1) Następnie nadszedł czas na laudacje nt. osób nagrodzonych i wręczenie im tytułów. W laudacji Marii Ollick przedstawiono nie tyle sylwetkę ww., co podkreślono jej wkład w propagowanie tradycji borowiackich poprzez wielokierunkową działalność i prezesurę w BTK[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wygłaszać / wygłosić laudację
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ryszard Niemiec, Gazeta Krakowska, 2004-04-16, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ G., Tygodnik Tucholski nr 830, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.