latryna (język polski)

latryna (1.1)

wymowa:

IPA: [laˈtrɨ̃na], AS: [latrỹna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prymitywna toaleta polowa, często w postaci drewnianej lub kamiennej konstrukcji z otworem na odchody, zwykle budowana w miejscach, gdzie nie ma możliwości zbudowania lepszej; zob. też latryna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	latryna	latryny
dopełniacz	latryny	latryn
celownik	latrynie	latrynom
biernik	latrynę	latryny
narzędnik	latryną	latrynami
miejscownik	latrynie	latrynach
wołacz	latryno	latryny

przykłady:

(1.1) O szóstej wieczorem żołnierze dostają gulasz z kartoflami, o pół do dziewiątej idzie wojsko do latryny, żeby się wyknocić, o dziewiątej idzie spać^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) iść do latryny

synonimy:

(1.1) toaleta, ustęp, sracz, wychodek, klop, kibel, bardacha, reg. śl. haziel

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ubikacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Latrine < franc. latrines < łac. latrina < łac. lavatrina < łac. lavo → myję^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) latrine
• esperanto: (1.1) latrino
• hiszpański: (1.1) letrina ż
• włoski: (1.1) latrina ż

źródła: