kryminalistyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkrɨ̃mʲĩnaˈlʲistɨka], AS: [krỹmʹĩnalʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. nauka o metodach i sposobach wykrywania przestępstw i ich sprawców; zob. też kryminalistyka w Wikipedii
- (1.2) praw. czynności śledcze w trakcie procesu karnego, mające na celu ściganie przestępców i zapobieganie przestępstwom
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kryminalistyka dopełniacz kryminalistyki celownik kryminalistyce biernik kryminalistykę narzędnik kryminalistyką miejscownik kryminalistyce wołacz kryminalistyko - przykłady:
- (1.1) Terminami z zakresu kryminalistyki są zagardlenie i zadławienie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kryminalny mos, kryminalistyk m, kryminalista m, kryminalistka ż, kryminał m
- przym. kryminalny, kryminalistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: kryminologia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) forensic science; (1.2) forensic science
- białoruski: (1.1) крыміналістыка ż
- bułgarski: (1.1) криминалистика ż
- czeski: (1.1) kriminalistika ż
- niemiecki: (1.1) Kriminalistik ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.