kriminalitet (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) przestępczość
- odmiana:
- (1.1) en kriminalitet, kriminaliteten, blm
- przykłady:
- (1.1) Det var et realistisk billede af korruption og kriminalitet i storbyen. → Był to realistyczny obraz zepsucia i przestępczości w wielkim mieście.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kriminalisere
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.