kornijski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Kornwalii lub Kornwalijczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język z grupy brytańskiej języków celtyckich; zob. też język kornijski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kornijski		kornijska	kornijskie	kornijscy	kornijskie
dopełniacz	kornijskiego		kornijskiej	kornijskiego	kornijskich
celownik	kornijskiemu		kornijskiej	kornijskiemu	kornijskim
biernik	kornijskiego	kornijski	kornijską	kornijskie	kornijskich	kornijskie
narzędnik	kornijskim		kornijską	kornijskim	kornijskimi
miejscownik	kornijskim		kornijskiej	kornijskim	kornijskich
wołacz	kornijski		kornijska	kornijskie	kornijscy	kornijskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) kornwalijski, kornicki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kornwalijka ż, Kornwalijczyk mos, Kornwalia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cornish; (2.1) Cornish
• białoruski: (2.1) корнская мова
• czeski: (1.1) kornský; (2.1) kornština ż
• duński: (2.1) kornisk
• francuski: (2.1) cornique m
• hiszpański: (1.1) córnico; (2.1) córnico m
• kataloński: (1.1) còrnic m, cornuallès m
• łaciński: (2.1) lingua cornica ż
• niderlandzki: (2.1) Cornisch
• niemiecki: (2.1) Kornisch n, kornische Sprache ż
• portugalski: (2.1) córnico
• rosyjski: (2.1) корнуэльский
• rumuński: (2.1) cornică
• słowacki: (2.1) kornčina ż
• szwedzki: (2.1) korniska
• ukraiński: (2.1) korni
• włoski: (2.1) cornovagliese

źródła: