kontrapunkt (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) plast. element obrazu, widowiska itp., który poprzez swoją obecność kontrastuje z innym elementem, tym samym go uwidaczniając[1]
- (1.2) muz. technika stosowana w muzyce polegająca na prowadzeniu kilku linii melodycznych, które są ze sobą zharmonizowane; zob. też Kontrapunkt (muzyka) w Wikipedii
- (1.3) muz. jeden z działów teorii muzyki[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kontrapunkt kontrapunkty dopełniacz kontrapunktu kontrapunktów celownik kontrapunktowi kontrapunktom biernik kontrapunkt kontrapunkty narzędnik kontrapunktem kontrapunktami miejscownik kontrapunkcie kontrapunktach wołacz kontrapunkcie kontrapunkty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też kontrapunkt w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „kontrapunkt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
kontrapunkt (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kontrapunkt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.