konstantynopolitanka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Konstantynopola
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konstantynopolitanka konstantynopolitanki dopełniacz konstantynopolitanki konstantynopolitanek celownik konstantynopolitance konstantynopolitankom biernik konstantynopolitankę konstantynopolitanki narzędnik konstantynopolitanką konstantynopolitankami miejscownik konstantynopolitance konstantynopolitankach wołacz konstantynopolitanko konstantynopolitanki - przykłady:
- (1.1) Zatrzymał się u pewnej konstantynopolitanki nad zatoką.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) carogrodzianka, bizantynka, bizantyjka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Konstantynopol m
- forma męska konstantynopolitańczyk m, konstantynopolitanin m
- przym. konstantynopolitański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Konstantynopol + -tanka < łac. Constantinopolis < gr. Κωνσταντινούπολη
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) константинополчанка ż
- hiszpański: (1.1) constantinopolitana ż
- nowogrecki: (1.1) Πολίτισσα ż, Κωνσταντινουπολίτισσα ż
- słowacki: (1.1) Konštantínopolčanka ż
- włoski: (1.1) costantinopolitana ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.