konstantyński (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z osobą o imieniu Konstantyn, w szczególności władcą, np. Konstantynem I Wielkim
- (1.2) związany z Konstantyną, dotyczący Konstantyny (miasta w Algierii)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konstantyński konstantyńska konstantyńskie konstantyńscy konstantyńskie dopełniacz konstantyńskiego konstantyńskiej konstantyńskiego konstantyńskich celownik konstantyńskiemu konstantyńskiej konstantyńskiemu konstantyńskim biernik konstantyńskiego konstantyński konstantyńską konstantyńskie konstantyńskich konstantyńskie narzędnik konstantyńskim konstantyńską konstantyńskim konstantyńskimi miejscownik konstantyńskim konstantyńskiej konstantyńskim konstantyńskich wołacz konstantyński konstantyńska konstantyńskie konstantyńscy konstantyńskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Model takiego układu nazywany jest niekiedy katolicyzmem konstantyńskim, od imienia rzymskiego cesarza (…)[1]
- (1.2) W czasach kolonialnych językami berberskimi mówiło 27 proc. ludności w departamencie konstantyńskim, 34 w algierskim i tylko 1 proc. w departamencie orańskim[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Konstantyn mos, Konstantyna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Constantinian
- francuski: (1.1) constantinien
- włoski: (1.1) costantiniano
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.