konsorcjum (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃w̃ˈsɔrʦ̑ʲjũm], AS: [kõũ̯sorcʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zarz. związek kilku przedsiębiorstw zawarty w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia[1]; zob. też konsorcjum w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konsorcjum konsorcja dopełniacz konsorcjum konsorcjów celownik konsorcjum konsorcjom biernik konsorcjum konsorcja narzędnik konsorcjum konsorcjami miejscownik konsorcjum konsorcjach wołacz konsorcjum konsorcja - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) związek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. konsorcjalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) consortium
- bułgarski: (1.1) консорциум m
- hiszpański: (1.1) consorcio m
- kaszubski: (1.1) kònsorcjum n
- nowogrecki: (1.1) κονσόρτσιουμ n, κοινοπραξία ż
- rosyjski: (1.1) консорциум m
- węgierski: (1.1) konzorcium
- źródła:
- ↑
Hasło „konsorcjum” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.