konsonantyzacja (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. przejście samogłoski w spółgłoskę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konsonantyzacja konsonantyzacje dopełniacz konsonantyzacji konsonantyzacji / przest. konsonantyzacyj[1] celownik konsonantyzacji konsonantyzacjom biernik konsonantyzację konsonantyzacje narzędnik konsonantyzacją konsonantyzacjami miejscownik konsonantyzacji konsonantyzacjach wołacz konsonantyzacjo konsonantyzacje - przykłady:
- (1.1) Podwyższanie artykulacji samogłosek może prowadzić do ich konsonantyzacji, tj. przejścia w spółgłoski.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konsonant mrz, konsonantyzm mrz, konsonantyzowanie n
- czas. konsonantyzować ndk., konsonantyzować się ndk., skonsonantyzować dk.
- przym. konsonantyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „konsonantyzacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.