konigi (esperanto)

morfologia:

kon•ig•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) donosić, oznajmić (w znaczeniu informować, zawiadamiać)

(1.2) ujawnić, znamionować (kogoś lub coś)

(1.3) poznać, zapoznać, zaznajamiać

odmiana:

(1.1-3)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	konigas	koniganta	konigata
pasinta	konigis	koniginta	konigita
venonta	konigos	konigonta	konigota
kondicionalo	konigus
imperativo	konigu

przykłady:

(1.1) Mi havas pruvojn, ke multaj junaj pastroj estas favoraj al la faraono kaj konigas al li ĉion^[1]. → Mam poszlaki, że wielu młodszych kapłanów sprzyja faraonowi i o wszystkim donosi mu.

(1.1) Oni devis tamen konigi al la sinjoro, kio okazis^[2]. → Trzeba było jednak oznajmić panu, co się stało.

(1.2) Certe mi konigos la motivojn de sia decido al mia edzino. → Z pewnością ujawnię powody swojej decyzji mojej żonie.

(1.2) Iam lia fiero kaj vizaĝo konigis profesian soldaton^[3]. → Niegdyś postać i twarz jego znamionowały żołnierza zawodowego.

(1.3) Se li estas homo pia kaj ema oferi sin por la fratoj, konigu lin al mi,– diris Chilo^[4]. → Jeśli to jest człowiek bogobojny i zdolny poświęcić się za braci, poznaj mnie z nim – rzekł Chilo.

(1.3) Mi estas danka al vi, ke vi konigis al mi la dokumentojn. → Jestem ci wdzięczny, że zaznajomiłeś mnie z dokumentami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. koni, koniĝi, diskonigi, rekonigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: