kompromat (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃mˈprɔ̃mat], AS: [kõmprõmat], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rzad. materiał kompromitujący jakąś osobę bądź organizację
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompromat kompromaty dopełniacz kompromatu kompromatów celownik kompromatowi kompromatom biernik kompromat kompromaty narzędnik kompromatem kompromatami miejscownik kompromacie kompromatach wołacz kompromacie kompromaty - przykłady:
- (1.1) Kompromat zbliża ludzi obarczonych kompromatem, zwłaszcza jeśli zamieszani są w tę samą sprawę i istnieją na nich takie same haki.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) hak, komprmateriał
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompromitacja ż, kompromitowanie n, skompromitowanie n
- czas. kompromitować ndk., skompromitować dk.
- przym. kompromitujący
- przysł. kompromitująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. компромат[2]
- uwagi:
- (1.1) zwykle używane w liczbie mnogiej
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.