kombinerki (język polski)
kombinerki (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) techn. narzędzie ręczne, rodzaj szczypiec o uniwersalnym zastosowaniu; zob. też kombinerki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik kombinerki dopełniacz kombinerek celownik kombinerkom biernik kombinerki narzędnik kombinerkami miejscownik kombinerkach wołacz kombinerki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) szczypce
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kombinacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Rzeczownik ten łączy się z liczebnikami zbiorowymi („dwoje kombinerek”, „troje kombinerek”); może też łączyć się z rzeczownikiem „para” razem z liczebnikiem głównym („dwie pary kombinerek”, „trzy pary kombinerek”). Łączenie go bezpośrednio z samym liczebnikiem głównym („dwie kombinerki”, „trzy kombinerki”) jest błędne[1].
- Wariant „kombinierki” jest niepoprawny[1].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) combination pliers
- bułgarski: (1.1) комбинирани клещи lm
- czeski: (1.1) kombinačky ż lm
- hiszpański: (1.1) alicates m lm
- kaszubski: (1.1) kómbinérczi nmos
- niemiecki: (1.1) Kombinationszange ż
- rosyjski: (1.1) пассатижи m lm
- słowacki: (1.1) kombinačky ż lm
- ukraiński: (1.1) пасати́жі
- węgierski: (1.1) kombinált fogó
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.