koleri (esperanto)
czasownik
- (1.1) złościć się, gniewać się
- odmiana:
- (1.1)
tempo vortformo aktiva participo pasiva participo nuna koleras koleranta kolerata pasinta koleris kolerinta kolerita venonta koleros koleronta kolerota kondicionalo kolerus imperativo koleru - przykłady:
- (1.1) Li koleras kaj insultas.[1] → On złości się i lży.
- składnia:
- (1.1) koleri + B. • koleri kontraŭ + M.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ekkoleri, kolerigi, koleriĝi
- rzecz. kolero
- przym. kolera, kolerema
- przysł. kolere
- związki frazeologiczne:
- kiu koleras, tiu ne prosperas • kiu koleras, tiu perdas • pri dolĉa vorto ne fieru, maldolĉan ne koleru
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 31 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.