kokpit (język polski)
kokpit (1.1)
kokpit (1.2)
kokpit (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔkpʲit], AS: [kokpʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żegl. zagłębienie dla załogi w pokładzie jachtu[1]; zob. też kokpit (żeglarstwo) w Wikipedii
- (1.2) lotn. pomieszczenie dla pilotów statku powietrznego[2]; zob. też kokpit (lotnictwo) w Wikipedii
- (1.3) mot. pomieszczenie dla kierowców w ciężarówce; zob. też Kokpit (motoryzacja) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kokpit kokpity dopełniacz kokpitu kokpitów celownik kokpitowi kokpitom biernik kokpit kokpity narzędnik kokpitem kokpitami miejscownik kokpicie kokpitach wołacz kokpicie kokpity - przykłady:
- (1.1) Na niektórych jachtach spotyka się kokpit z otwartą rufą, która umożliwia swobodne spływanie wody[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kokpit otwarty / zamknięty
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kokpitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. cockpit
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cockpit; (1.2) cockpit, flight deck
- duński: (1.1) cockpit n; (1.2) cockpit n; (1.3) cockpit n
- niemiecki: (1.1) Cockpit n; (1.2) Cockpit n
- włoski: (1.2) abitacolo m, cockpit m
- źródła:
kokpit (język czeski)
kokpit (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kokpit
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kokpit kokpity dopełniacz kokpitu kokpitů celownik kokpitu kokpitům biernik kokpit kokpity wołacz kokpite kokpity miejscownik kokpitu kokpitech narzędnik kokpitem kokpity - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. cockpit
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.