koenzym (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. niebiałkowy związek organiczny niezbędny do działania niektórych enzymów; zob. też koenzym w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mechanizm działania witamin jest różny, jednak wszystkie wpływają w sposób bezpośredni lub pośredni na komórkowe procesy metaboliczne, najczęściej jako koenzymy lub biologiczne aktywne składniki o charakterze hormonów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kofaktor
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. koenzymatyczny
przysł. koenzymatycznie
związki frazeologiczne:
koenzym A • koenzym Q • koenzym Q10
etymologia:
pol. ko- + enzym
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) coenzyme
  • baskijski: (1.1) koentzima
  • czeski: (1.1) koenzym m
  • francuski: (1.1) coenzyme ż
  • hiszpański: (1.1) coenzima ż
  • niemiecki: (1.1) Coenzym n
  • portugalski: (1.1) coenzima ż
  • rosyjski: (1.1) коферме́нт m, коэнзи́м m
  • ukraiński: (1.1) коензи́м m
  • włoski: (1.1) coenzima ż
źródła:
  1. Antonina Malinkiewicz, Dieta dla umysłu, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

koenzym (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biochem. koenzym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.