kodyfikacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ujęcie czegoś w spójny system; zob. też kodyfikacja w Wikipedii
(1.2) praw. opracowanie istniejących przepisów prawnych w jeden zbiór, usuwając sprzeczności, aktualizując i uzupełniając je
(1.3) praw. uporządkowany zbiór przepisów z jednej dziedziny
(1.4) jęz. formalne uregulowanie norm danego języka w wydawnictwach normatywnych[1]; zob. też kodyfikacja (językoznawstwo) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) kodyfikacja prawna
(1.4) kodyfikacja językowa • kodyfikacja normatywna • kodyfikacja preskryptywna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kod mrz, kodyfikator mos, kodyfikatorka ż
czas. kodyfikować ndk., skodyfikować dk.
przym. kodyfikatorski, kodyfikacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. codification
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.