kobyłka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. zdrobn. od: kobyła
- (1.2) środ. budowlane podpora w kształcie litery A do podtrzymywania pomostów lub rusztowań[1]
- (1.3) daw. przen. węzeł[2]
- (1.4) daw. przen. mostek na skrzypcach[2]
- (1.5) daw. ent. lud. szarańcza, Pachytilus migratorius[3]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobyłka kobyłki dopełniacz kobyłki kobyłek celownik kobyłce kobyłkom biernik kobyłkę kobyłki narzędnik kobyłką kobyłkami miejscownik kobyłce kobyłkach wołacz kobyłko kobyłki - przykłady:
- (1.1) Rabin kazał zaprząc kobyłkę do bryki i pojechał do stolnika.
- (1.2) Malarze wsparli rusztowanie na kobyłkach i zaczęli malować sufit sali kominkowej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.5) konik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zwierzę
- (1.2) urządzenie
- (1.5) owad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kobyła ż
- przym. kobyli
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: czekaj tatka latka, aż kobyłkę wilki zjedzą / czekaj tatka latka, aż kobyłkę wilcy zjedzą • słowo się rzekło, kobyłka u płota / słowo się rzekło, kobyłka u płotu
- etymologia:
- (1.1) pol. kobyła + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kobyła
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: węzeł
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szarańcza
- źródła:
- ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
- 1 2 Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 53.
- ↑ Tadeusz Kowalski, Szarańcza, „Język Polski” nr 2/1947, s. 52.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.