kobaltyn (język polski)
kobaltyn (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miner. rzadki minerał z gromady siarkosoli, siarczek kobaltu i arsenu; zob. też kobaltyn w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobaltyn kobaltyny dopełniacz kobaltynu kobaltynów celownik kobaltynowi kobaltynom biernik kobaltyn kobaltyny narzędnik kobaltynem kobaltynami miejscownik kobaltynie kobaltynach wołacz kobaltynie kobaltyny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) błyszcz kobaltu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kobaltynowy, kobaltowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. cobaltine < franc. cobalt → kobalt
- Nazwę nadał w 1832 roku François Sulpice Beudant.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cobaltite
- baskijski: (1.1) kobaltita
- białoruski: (1.1) кабальцін m
- czeski: (1.1) kobaltin
- francuski: (1.1) cobaltite ż, cobaltine ż
- litewski: (1.1) kobaltitas
- niemiecki: (1.1) Cobaltit m
- nowogrecki: (1.1) κοβαλτίτης
- rosyjski: (1.1) кобальтит m
- słowacki: (1.1) kobaltín m
- szwedzki: (1.1) koboltglans
- ukraiński: (1.1) кобальтит
- włoski: (1.1) cobaltite
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.